Metody wykonania form damskiej bielizny.
Konstrukcja bielizny.
– to przeniesienie wymiarów antropometrycznych w postaci odcinków konstrukcyjnych z trójwymiarowej bryły ciała ludzkiego na dwumiarowa płaszczyznę jaką jest:
a) siatka konstrukcyjna
b) forma konstrukcyjna
Siatka konstrukcyjna.
- to wykreślone linie proste pionowe i poziome, które są odpowiednikami linii ciała – oznaczone symbolami, na których wyznacza się
odcinki konstrukcyjne: wysokości, długości, szerokości i głębokości.
Odcinki konstrukcyjne.
- oblicza się a następnie odmierza ograniczając je dwoma punktami. Długość każdego odcinka odpowiada właściwemu wymiarowi antropometrycznemu z dodatkiem konstrukcyjnym (dk) lub może być wyliczona z innego odcinka.
Dodatek konstrukcyjny.
- (dk) zwany też luzem odzieżowym to różnica między wymiarami odzieży a wymiarami ciała. Dodatkiem konstrukcyjnym jest więc różnica między długością odcinka konstrukcyjnego a wymiarem antropometrycznym.
Forma konstrukcyjna.
– to uproszczony kształt części powierzchni wyrobu odzieżowego na górną ( bluzka, suknia, żakiet, top ) lub dolną część ciała ( spódnica, spodnie, szorty ) Forma konstrukcyjna powstaje po przez połączenie wyznaczonych odcinków konstrukcyjnych liniami prostymi, łamanymi i krzywymi. W ten sposób zostaje wyznaczona linia konturowa formy.
Linia konturowa
ogranicza od zewnątrz powierzchnię formy.
Formy konstrukcyjne prostej spódnicy lub klasycznych spodni mogą być wykorzystane do krojenia, po uwzględnieniu dodatków na szwy i podwinięcia.
Forma konstrukcyjna stanowi podstawę do opracowania form modelowych.
Forma modelowa.
powstaje w wyniku w wyniku modelowania zgodnie z projektem odzieży i dokładnie odpowiada swoim kształtem części powierzchni wyrobu odzieżowego.